chlamydioza to choroba powodowana przez bakterie

Szelestnica. Szelestnica ( łac. gangraena emphysematosa, ang. black leg, black quarter, quarter ill) – ostra, zakaźna, niezaraźliwa, bakteryjna choroba głównie młodego bydła, owiec, kóz i bawołów powodowana przez bakterie Clostridium chauvoei lub Clostridium feseri. Występuje na całym świecie. Tężec to groźna choroba układu nerwowego o ostrym przebiegu. Tężec wywołuje neurotoksyna produkowana przez bakterie, która przedostaje się do strefy neuronów hamujących ośrodkowy układ nerwowy (rdzeń kręgowy, pień mózgu). Toksyna nieodwracalnie blokuje wydzielanie neuroprzekaźników i sprawia, że przestają hamować napięcie Niekiedy choroba może też być powodowana przez wirus opryszczki Herpes simplex (HSV), ospy wietrznej, półpaśca, brodawczaka ludzkiego oraz pikornawirusy. Do zakażenia dochodzi poprzez kontakt z wydzielinami nosiciela z oczu i ust zarówno bezpośredni, jak też pośredni (klamki, poręcze, uchwyty, zabawki itd.). Grzyby patogeniczne to bardzo często sprawcy dużych szkód w uprawach. Za największe straty odpowiadają następujące choroby rzepaku ozimego: zgorzel siewek – powodowana jest przez kompleks grzybów Pythium spp., Rhizoctonia spp., Fusarium spp. Stanowi pierwsze zagrożenie, z jakim spotykają się na polu młode rośliny. Zmęczenie gleby. Wieloletnia uprawa tego samego gatunku lub gatunków pokrewnych na tym samym stanowisku nie jest obojętna dla gleby, powoduje tzw. jej zmęczenie. Zjawisko to jest szczególnie uciążliwe w intensywnych nasadzeniach, gdzie okres od posadzenia drzew do pierwszych większych zbiorów powinien być jak najkrótszy. nonton drama china sunshine of my life sub indo. Chlamydioza – czym jest ta choroba, jakie są jej objawy, jak wygląda leczenie i jakie leki należy przyjmować, żeby wyzdrowieć? Chlamydioza to jedna z najczęściej występujących chorób przenoszonych drogą płciową. Chociaż znana od wieków, jest to choroba trudna do wykrycia, bardzo często przebiega bezobjawowo, a przez to można się nią zarazić od osoby, która nie ma żadnych objawów. Można nią również nieświadomie zarazić partnerów lub partnerki seksualne. Zarazem – powikłania nieleczonej chlamydiozy (lub utajonej) mogą być bardzo poważne. Dlatego tak ważne jest diagnozowanie, a jeśli często zmieniasz partnerów lub partnerki – regularne badanie się w kierunku zakażenia bakteriami chlamydii. Jeśli wynik będzie pozytywny lub zauważysz u siebie pierwsze objawy chlamydiozy – skontaktuj się z lekarzem. Po konsultacji medycznej będzie on w stanie postawić diagnozę i szybko wdrożyć leczenie. Z tego tekstu dowiesz się czym jest chlamydioza, jakie są jej objawy i jakie leki możesz stosować, żeby wyleczyć się z tej choroby. Najpowszechniejsza choroba przenoszona drogą płciową (i nie tylko) – czym jest chlamydioza Chlamydioza to infekcja wywoływana przez bakterię Chlamydia trachomatis, przenoszona najczęściej w wyniku kontaktów seksualnych lub przez bakterię Chlamydia trachomatis. Uznaje się ją za jedną z najpowszechniej występujących chorób wenerycznych. Zakażenie chlamydiami jest najczęstszą przyczyną nierzeżączkowego zapalenia cewki moczowej. Chlamydioza może powodować pojawienie się dolegliwości w obszarze układu moczowo-płciowego, odbytu, oczu oraz dróg oddechowych. Choroba przebiega najczęściej bezobjawowo, co oznacza, że osoby aktywne seksualnie mogą nieświadomie zarażać swoich partnerów i partnerki. Z tego powodu wiele osób nie zauważa u siebie żadnych objawów i przez wiele lat może funkcjonować bez poważniejszych dolegliwości, a mimo tego – zarażać inne osoby. Co powoduje chlamydiozę? Chlamydiozę u ludzi powodują bakterie z rodzaju Chlamydii (łac. Chlamydiae): Chlamydia trachomatis – można się nią zarazić w wyniku kontaktów seksualnych (przenoszona drogą płciową – występuje około 15 odmian tej bakterii); Chlamydia pneumoniae – rozprzestrzenia się drogą kropelkową; Chlamydia psittaci – można się nią zarazić od ptaków. Bakterie chlamydii są gram-ujemne, czyli barwią się na czerwono przy badaniu laboratoryjnym metodą Grama. Grupy ryzyka zachorowaniem na chlamydiozę Podobnie jak w przypadku wielu chorób przenoszonych drogą płciową – zakażenia chlamydiami częściej występują u osób aktywnych seksualnie, ale podejmujących „ryzykowne” zachowania seksualne. Do takich zachowań zalicza się uprawianie seksu bez antykoncepcji barierowej (prezerwatywy) oraz częste zmiany partnerów seksualnych. Jako dodatkowe czynniki, które zwiększają ryzyko zachorowania na chlamydiozę, można wymienić uprawianie seksu oralnego i analnego, a niekiedy – przejście chorób wenerycznych w przeszłości. Badania amerykańskiego CDC pokazują, że zakażenia chlamydiami pojawiają się najczęściej u osób w wieku 15-24 i nieco rzadziej w grupie 25-29 lat. Na podstawie tych danych można stwierdzić, że na chlamydiozę częściej zapadają osoby młode i aktywne seksualnie. Częstszym zakażeniom sprzyja również bezobjawowy charakter tej choroby – można ją przejść bez żadnych objawów, co nie zmienia faktu, że podczas kontaktów seksualnych może dojść do zarażenia partnera lub partnerki. Innymi słowy – jeśli znajdujesz się w grupie ryzyka i często zmieniasz partnerów seksualnych, regularnie przeprowadzaj badania w kierunku zakażenia chlamydia (oraz innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową). Pamiętaj też, że prezerwatywa, chociaż zapewnia pewną ochronę, nie daje stuprocentowego bezpieczeństwa jeśli chodzi o zakażenie chorobami przenoszonymi drogą płciową (włączając w to chlamydiozę). Nie chroni też w stu procentach przed nieplanowaną ciążą. Jak można się zarazić chlamydiozą? Jak wspomniałem – chlamydioza jest chorobą przenoszoną drogą płciową, którą można zarazić się od osób zakażonych, ale niemających objawów. Oznacza to, że możesz zarazić się nią w wyniku różnego typu kontaktów seksualnych: od typowych stosunków dopochwowych, przez seks oralny, petting, przypadkowe przeniesienie bakterii z zabawek erotycznych czy seks analny. Bakterie mogą zarazić nie tylko narządy płciowe, ale w efekcie dawać też objawy na innych częściach ciała, które miały kontakt z bakteriami. Chlamydia może zaatakować na przykład gardło – może się tam znaleźć poprzez seks oralny lub petting (bakterie mogą być przeniesione w okolice jamy ustnej na dłoniach). W podobny sposób bakterie chlamydii mogą zakazić na przykład oczy. Innymi słowy: jakikolwiek kontakt z zakażonymi chlamydiami obszarami ciała może prowadzić do zachorowania oraz pojawienia się objawów. Chlamydiozą może zarazić się również dziecko od matki podczas porodu – zarówno siłami natury (wtedy dziecko ma kontakt z drogami rodnymi matki), jak i podczas cesarskiego cięcia (zdarza się to rzadziej). W odpowiedzi na ryzyko zakażenia chlamydiozą dzieci medycyna stworzyła specjalne procedury chroniące noworodki przed negatywnymi konsekwencjami tej choroby. Co mogą zaatakować bakterie z rodziny chlamydia (gardło, układ moczowy, itp.)? Bakterie Chlamydiosis mogą atakować różne obszary ciała, z którymi mają kontakt. Najczęściej występują objawy związane z zakażeniem układu moczowo-płciowego – pęcherza moczowego, pochwy, penisa. Zarówno u kobiet i u mężczyzn ta choroba może powodować chlamydiowe zapalenie cewki moczowej. Bakterie mogą atakować również odbyt (najczęściej w przypadku osób uprawiających bierny niezabezpieczony seks analny) lub gardło (w wyniku przeniesienia bakterii w okolice jamy ustnej lub po seksie oralnym). W przypadku zakażenia gardła, chlamydioza ma przebieg bezojawowy; w przypadku zakażenia odbytu – może pojawić się śluzowo-ropna wydzielina z domieszką krwi oraz uczucie pieczenia w okolicach ujścia jelita grubego. Obie płcie są narażone również na reaktywne zapalenie stawów (zespół Rittera) – jest to rzadka choroba powodowana przez bakterie chlamydia trachomatis, która objawia się chlamydiowym zapaleniem spojówek, cewki moczowej i stawów. Jak podają badania epidemiologiczne – ta choroba może pojawiać się w bardzo niewielu przypadkach, jednak jest jedną z konsekwencji zakażenia chlamydiami. Objawy chlamydiozy u mężczyzn i kobiet Chlamydioza jest podstępną chorobą, bo można ją przejść zupełnie bez objawów lub może ona dawać niejednoznaczne symptomy chorobowe. Zakażenie chlamydiami czasem przypomina zakażenie rzeżączką (więcej o nich w dedykowanym artykule). Szacuje się, że u połowy mężczyzn i ¾ zakażonych kobiet nie pojawiają się żadne objawy wskazujące na zakażenie bakteriami z rodzaju Chlamydia. U pozostałych chorych mogą pojawić się objawy zbliżone do tych przy zapaleniu cewki moczowej – swędzenie i pieczenie podczas oddawania moczu, niekiedy może pojawić się wydzielina sącząca się z cewki moczowej. Może być ona wodnista, śluzowa, śluzowo-ropna lub ropna (dlatego objawy zakażenia mogą być niejednoznaczne), a chorobie może towarzyszyć zaczerwienienie w okolicy ujścia cewki moczowej. Te objawy łatwo pomylić z innymi zakażeniami układu moczowo-płciowego, dlatego tak istotna jest diagnostyka i badania. W przypadku mężczyzn mogą pojawić się bardziej jednoznaczne objawy, takie jak obrzęk jąder, bóle stawów, stan zapalny w okolicach odbytu (na przykład po seksie analnym lub innych bardziej skomplikowanych zachowaniach seksualnych) czy ból jąder (niezwiązany z napięciem seksualnym). W przypadku zakażenia odbytu, chlamydioza objawia się śluzowo ropną wydzieliną oraz pieczeniem okolic ujścia jelita grubego. Chlamydioza może objawiać się również zapaleniem szyjki macicy (jest to najczęstszy efekt kontaktu z bakteriami chlamydii), jednak w większości przypadków przebiega bezobjawowo. Symptomy, które mogą się pojawić i wskazywać na tę chorobę to obrzęk, wydzielina w ujściu szyjki macicy, zaczerwienienie tarczy szyjki macicy, pojawienie się śluzowo-ropnej wydzieliny z pochwy czy plamień i krwawień między miesiączkowych. Wśród najczęstszych objawów zakażenia chlamydiozą wymienia się: pojawienie się krwawienia z pochwy; ból podczas seksu; bóle w okolicy podbrzusza; śluzowo-ropną wydzielinę z pochwy lub odbytu; pieczenie podczas oddawania moczu; krwawienie pojawiające się w trakcie lub po stosunku seksualnym, ale niezwiązane z cyklem miesiączkowym czy dysfunkcjami w budowie penisa (np. stulejką). W przypadku zakażenia spojówek (mówi się wtedy o chlamydiowym zapaleniu spojówek) mogą pojawić się objawy charakterystyczne dla wielu chorób dotykających oczu: łzawienie, obrzęk powiek, śluzowo-ropna wydzielina czy światłowstręt. Jak rozpoznać chlamydiozę i czy możliwa jest diagnoza bez wychodzenia z domu? Objawy chlamydiozy są niejednoznaczne i w wielu przypadkach można mylić je z zakażeniem innymi chorobami – od zapalenia pęcherza moczowego (też ostrego), przez nieprawidłowości w budowie penisa, kłopoty z napięciem mięśni dna miednicy (bóle podczas stosunku), aż do zakażeń chorobami wenerycznymi czy skrajnych przypadków grzybicy pochwy czy kandydozy penisa. Badania dotyczące chlamydiozy przeprowadzane są najczęściej w laboratoriach diagnostycznych. Skierowanie wypisuje lekarz wenerolog, jednak jest możliwość przeprowadzenia testu prywatnie w laboratoriach badawczych. Badania w kierunku zdiagnozowania chlamydii może być wykonane z moczu, krwi i z wymazu pochwy lub szyjki macicy. W zależności od decyzji lekarza może być też potrzebny wymaz z cewki moczowej lub odbytu. Pamiętaj, że możesz też skorzystać z domowych testów na chlamydie dostępnych w aptekach. Po wykonaniu takiego testu (jeśli daje pozytywny wynik) warto skorzystać z konsultacji online w i otrzymać diagnozę oraz rozpocząć leczenie. Bez wychodzenia z domu. Regularne badanie się w przypadku osób aktywnych seksualnie i zmieniających często partnerów jest objawem zdrowego rozsądku oraz szacunku do zdrowia swojego i osób, z którymi uprawiasz seks. Pamiętaj też, że po diagnozie musisz koniecznie poinformować swoich partnerów i partnerki seksualne, że stwierdzono u Ciebie chlamydiozie i oni też powinni poddać się leczeniu prewencyjnemu, a przynajmniej się zbadać. Biorąc pod uwagę ilość powikłań i to, że chlamydioza może przebiegać bezobjawowo – to bardzo ważne. Powikłania chlamydiozy – nieleczonej, ukrytej lub ignorowanej Jak wspomniałem – chlamydioza jest podstępną chorobą, która nie daje często żadnych objawów. Nie zmienia to faktu, że choroba rozwija się w organizmie i może powodować poważne dla zdrowia powikłania. Wśród najpoważniejszych należy wymienić bezpłodność u kobiet – w wyniku pojawienia się uszkodzeń i bliznowacenia jajowody mogą stracić drożność, a tym samym uniemożliwić zajście w ciążę. Nieleczone lub bezobjawowe zakażenie chlamydia może też utrudniać zajście w ciążę – przewlekły stan zapalny macicy i jajowodów może przebiegać bez jednoznacznych objawów, a dodatkowo upośledzać działanie narządów rodnych. W efekcie mogą pojawić się poważne problemy – między innymi dlatego kobietom starającym się o dziecko zaleca się komplet badań, włączając w to sprawdzenie, czy nie chorują na chlamydiozę. Zakażenie chlamydiami u mężczyzn może prowadzić do stanu zapalnego najądrzy (jego częstym objawem jest opuchlizna krocza, niekiedy bóle w pachwinie i wysoka temperatura). Poważnym powikłaniem po nieleczonej chlamydiozie jest zapalenie gruczołu krokowego. Innym efektem zakażenia chlamydiami może być pojawienie się problemów ze stawami, a w przypadku kobiet w ciąży – zakażenie dziecka tymi bakteriami. Lista pozostałych powikłań po przebytej, ignorowanej lub bezobjawowej chlamydiozie to: pojawienie się chronicznych bólów miednicy, powodowanych przez zrosty; zapalenie narządów znajdujących się w miednicy mniejszej, a w efekcie – poważne upośledzenie ich działania (jajowodów, tkanek otaczających i samej macicy); zapalenie jąder i najądrzy; kobiety zakażone wirusem HPV są bardziej narażone na rozwój raka szyjki macicy. Chlamydioza w ciąży: dlaczego badania w kierunku wykrycia tej choroby są ważne? Jedną z najważniejszych rzeczy po pojawieniu się pierwszych objawów zapłodnienia i ciąży jest skontaktowanie się z ginekologiem. I poza standardowym leczeniem wszystkich ubytków w zębach, badaniami USG i innymi – ważne jest sprawdzenie, czy nie chorujesz na żadne ukryte lub bezobjawowe choroby weneryczne. To standardowa procedura, która pozwala zapewnić bezpieczeństwo ciąży i matki. Jak wspomniałem – medycyna wypracowała standardy postępowania w przypadku pojawienia się pozytywnego wyniku zakażeniem chlamydiami, a ginekolog prowadzący ciąże będzie w stanie stwierdzić, co należy zrobić, żeby zmniejszyć ryzyko pojawienia się powikłań związanych z chlamydiozą w ciąży i po porodzie. Wśród najważniejszych powikłań związanych z chlamydiozą w ciąży należy wymienić większe szanse na ciążę pozamaciczną, przedwczesny poród czy zakażenie dziecka w czasie porodu. Jak wygląda leczenie chlamydiozy (jakie leki, jak stosować i dlaczego bez antybiotyku się nie obejdzie)? Należy zacząć od tego, że „naturalne leczenie chlamydiozy” niestety nie sprawdza się i konieczne jest wprowadzenie antybiotyku. W leczeniu chlamydiozy najczęściej stosuje się antybiotyki zawierające doksycyklinę. Leczenie chlamydiozy trwa najczęściej przez siedem dni (dwie dawki na dobę), jednak Twój lekarz może zadecydować inaczej. W naszej przychodni online możesz przejść konsultację medyczną w kierunku chlamydiozy i – po pozytywnej weryfikacji formularza medycznego – otrzymać e-receptę lub receptę transgraniczną na jeden z dwóch leków mających jako główny składnik czynny doksycyklinę: Doxycyclinum lub Unidox Solutab. Dawkowanie oraz zalecenia otrzymasz od lekarza, który będzie analizował Twój formularz. Istnieją alternatywne terapie antybiotykowe, które mogą być stosowane w przypadku kobiet w ciąży lub osób chorych na inne infekcje (na przykład zakażenie wirusem HIV), jednak powinny być one prowadzone przez odpowiednich lekarzy specjalistów. Jak uniknąć zakażenia – profilaktyka chlamydiozy Najważniejszą profilaktyką chlamydiozy jest unikanie ryzykownych zachowań seksualnych – częstych zmian partnerów oraz uprawiania seksu (również oralnego i analnego) bez zastosowania jakiejś metody antykoncepcji mechanicznej (np. prezerwatywy męskiej lub damskiej). Takim zabezpieczeniem jest przede wszystkim prezerwatywa, która jako jedyna metoda antykoncepcji zapewnia ochronę przed nieplanowaną ciążą i chorobami przenoszonymi drogą płciową – w tym chlamydiozą. Oczywiście – nie ma stuprocentowej pewności, że używanie prezerwatyw w czasie seksu zawsze zapewni ochronę przed zakażeniem chorobami przenoszonymi drogami płciowymi, ale z pewnością zmniejsza szanse na przekazanie którejś z nich partnerowi lub partnerce. Co możesz zrobić, żeby zmniejszyć szanse na zakażenie chlamydiozą: zawsze w czasie seksu z nowym partnerem lub partnerką (zanim się przebadacie) – skorzystaj z prezerwatywy; jeśli możesz (lub chcesz) – staraj się zmniejszyć ilość partnerów lub partnerek seksualnych: największym przyjacielem profilaktyki chlamydiozy jest monogamia; jeśli często zmieniasz partnerów lub partnerki seksualne (lub zdarza Ci się przygodny seks) – regularnie badaj się w kierunku chlamydiozy, kiły i innych chorób wenerycznych; dzięki temu zyskasz pewność, że nie chorujesz i nie zarazisz przez przypadek osób, z którymi uprawiasz seks; unikaj płukania pochwy – płukanki mogą zmieniać pH pochwy oraz negatywnie wpływać na florę bakteryjną w tym obszarze Twojego ciała, co zwiększa ryzyko zachorowania na chlamydiozę. Dimedic: konsultacje lekarskie online z e-receptą Chlamydioza to najczęstsza choroba bakteryjna przenoszona drogą płciową. Chlamydią można się zarazić jeżeli nie używa się prezerwatywy podczas kontaktów seksualnych. Mimo szerokiej dostępności środków zabezpieczających choroby przenoszone drogą płciową wciąż pozostają dużym problemem zdrowotnym. Niestety, wielu pacjentów obserwując u siebie niepokojące symptomy wstydzi się udać do lekarza. Takie podejście to błąd! Jeśli chodzi bowiem o choroby weneryczne, objawy mogą dotyczyć nie tylko narządów płciowych, ale całego organizmu, powodując poważne powikłania. Chlamydia – co to jest? Co to jest chlamydia? Otóż chlamydia, zwana także chlamydiozą, to najczęstsza choroba bakteryjna przenoszona drogą płciową. Jest to infekcja wywołana przez bakterie Chlamydia trachomatis. Chlamydioza jest przenoszona poprzez kontakty seksualne jeżeli nie używa się prezerwatywy. Dlatego zachorować może każda aktywna seksualnie osoba. Najbardziej narażone są osoby młode, które często zmieniają partnerów seksualnych. Zakażenie chlamydią występuje również u noworodków, u których do transmisji bakterii dochodzi podczas przechodzenia przez kanał rodny matki. Chlamydia – objawy Chlamydioza najczęściej przebiega bezobjawowo. Większość pacjentów nie ma symptomów zakażenia i jest nieświadoma choroby. Chory dowiaduje się o chlamydiozie dopiero, gdy zaczynają się powikłania. I tak u mężczyzn objawy zakażenia chlamydią najczęściej przyjmują postać zapalenia cewki moczowej, zapalenia najądrzy i gruczołu krokowego. U kobiet objawy chlamydii to zapalenie szyjki macicy, pochwy i zapalenie cewki moczowej. Dodatkowo często występują upławy oraz ból podczas stosunku seksualnego. Chlamydie mogą powodować zapalenia stawów, zmiany w układzie nerwowym oraz spadek odporności organizmu. Chlamydia – leczenie Nieleczona chlamydioza może być przyczyną niepłodności. Stanowi zagrożenie dla przebiegu ciąży – może spowodować poronienie, a u noworodka (jeżeli dojdzie do zakażenia podczas porodu) wywołać zapalenie spojówek lub zapalenie płuc. Leczenie chlamydii prowadzi zazwyczaj lekarz wenerolog. Chorobę leczy się antybiotykami, a terapia trwa minimum tydzień. Przy braku powikłań infekcja zazwyczaj ustępuje w ciągu dwóch tygodni. Leczeniem powinni zostać objęci pacjenci z potwierdzonym zakażeniem chlamydią oraz ich partnerzy seksualni. Partner powinien wykonać badanie na obecność chlamydii, gdyż jeśli jest zakażony, to może ponownie zarazić osobę wyleczoną. Po wyleczeniu infekcji na chlamydiozę można zachorować ponownie, bo przebyta raz choroba nie daje odporności na kolejne zakażenia. Należy pamiętać by stosować odpowiednie środki ostrożności, które pozwolą uniknąć zachorowania. Zaleca się ograniczenie partnerów seksualnych, stosowanie prezerwatyw podczas stosunków, a w przypadku podejrzewania zakażenia chlamydią – zaprzestania współżycia i zgłoszenie się do lekarza. Pytanie nadesłane do redakcji Od wiosny męczył mnie uciążliwy kaszel - pozostałość po zapaleniu oskrzeli. W badaniach okresowych bardzo źle wypadł wynik spirometrii. Zalecono mi różne badania, a rozpoznanie wskazuje na astmę oskrzelową i chlamydiozę. Skąd to zakażenie? Odpowiedziała lek. med. Iwona Witkiewicz specjalista chorób płuc Ordynator Oddziału Chorób Płuc i Gruźlicy Specjalistycznego Szpitala im. Prof. A. Sokołowskiego w Szczecinie Konsultant wojewódzki w dziedzinie chorób płuc i gruźlicy województwa zachodniopomorskiego Chlamydie to bakterie bezwzględne wewnątrzkomórkowe, co oznacza, że ich bytowanie oraz rozwój poza komórkami gospodarza jest niemożliwy. Łączą one w sobie cechy zarówno bakterii, jak i wirusów. Nie udaje się ich hodowla na pożywkach, a jedynie w hodowlach tkankowych, co powoduje, że praktycznie rzadko bada się obecność chlamydii w tkankach, częściej ocenia się poziom przeciwciał przeciwko tym mikroorganizmom. Można też wykrywać DNA chlamydii za pomocą metody PCR. Wtedy jednak należy pamiętać, że istnieje możliwość przetrwania chlamydii lub ich DNA po subklinicznych zakażeniach i dlatego wykrycie samego DNA powinno być potwierdzone hodowlą żywego drobnoustroju. Istnieją trzy gatunki chlamydii patogennych dla ludzi. Chlamydia trachomatis - przenoszona drogą płciową Chlamydia pneumoniae - przenoszona drogą kropelkową Chlamydia psittaci - przenoszona przez kontakt z chorym ptactwem Chlamydiozy, czyli zakażenia dróg oddechowych wywołane przez Chlamydia pneumoniae, są stosunkowo częste i mają zmienny, najczęściej łagodny przebieg. Do zakażenia dochodzi, podobnie jak w przypadku większości zakażeń dróg oddechowych, drogą kropelkową. Niekiedy infekcje mogą przyjmować postać epidemii. Źródłem zakażenia są osoby chore oraz nosiciele Chlamydia pneumoniae w górnych drogach oddechowych. Znaczenie Chlamydia pneumoniae w infekcjach dróg oddechowych wzrasta w ostatnich latach. Bakteria ta powoduje rozwój ok. 10% pozaszpitalnych zapaleń płuc, znaczny odsetek zapaleń gardła czy zapaleń oskrzeli. Zakażenie dróg oddechowych wywołanych przez Chlamydia psittaci dotyczy głównie hodowców ptactwa. Opisano wiele przypadków, w których infekcja Chlamydia pneumoniae była związana z pierwszym w życiu napadem astmy oskrzelowej, a poziom przeciwciał korelował dodatnio z ciężkością objawów astmy. Są też liczne doniesienia, że infekcje Chlamydia pneumoniae są odpowiedzialne za ciężkie zaostrzenia astmy oskrzelowej (ok. 10% zaostrzeń astmy u dorosłych jest związanych z tą infekcją), a przewlekła infekcja grozi czasem rozwojem ciężkiej astmy oskrzelowej. Chlamydiozy leczy się antybiotykami (doksycykliną lub makrolidami). W przypadku współistnienia astmy i chlamydiozy leczy się te choroby równolegle, wdrażając jednocześnie antybiotykoterapię i leki wziewne niezbędne do leczenia astmy oskrzelowej. Piśmiennictwo: Antczak A. (red.): Pulmonologia. Medical Tribune POLSKA, Warszawa 2010 Chazan R. (red.): Zakażenia układu oddechowego. α-medica Press Bielsko-Biała 1998 Chlamydioza to choroba przenoszona drogą płciową. Wywoływana jest przez głównie przez bakterie chlamydia trachomatis, które przenoszą się podczas stosunku seksualnego bez zabezpieczenia lub przez bezpośredni kontakt z osobą zakażoną. Bakterie te mogą wywoływać zapalenie szyjki macicy lub cewki moczowej. Może również powodować zapalenie stawów, spadek odporności i zmiany w układzie nerwowym. W przeciwieństwie do chorób takich, jak HIV czy AIDS chlamydiozę da się wyleczyć. W tym artykule dowiesz się jakie są przyczyny, rodzaje, objawy, sposoby leczenia i zapobiegania chlamydiozie. Jakie są rodzaje chlamydiozy? trachomatis Odpowiada za pojawienie się zapalenia układu moczowo-płciowego i zapalenia spojówek. Najczęściej przenoszona jest drogą psittaci Wywołuje ornitozę, czyli groźną chorobę w pierwszych dniach przypominającą przeziębienie). W dalszym etapie rozwija się zapalenie płuc. Ten typ chlamydii bierze się od kontaktu z ptakami, a dokładnie od wdychania cząsteczek zawierających drobiny ich wysuszonego pneumoniaePowoduje infekcję dróg oddechowych, uszkadza oskrzela, może powodować nawracający katar i zapalenie stawów. Przenosi się drogą są przyczyny chlamydiozy?Chlamydioza jest powodowana przez bakterie chlamydia trachomatis, którymi można zakazić się poprzez stosunek analny, oralny oraz dopochwowy. W największej grupie ryzyka są osoby między 15 a 25 rokiem życia, które często zmieniają partnerów. Chlamydią można również zarazić się drogą kropelkową (przez kontakt ze śliną lub krwią), jednak wtedy jest to chlamydia pneumoniae a nie trachomatis. Jakie są objawy chlamydiozy?Chlamydioza to wredna choroba, ponieważ często przebiega bezobjawowo. Dodatkowo badanie fizykalne często nie pokazuje nieprawidłowości. Objawy mogą pojawić się nawet kilka tygodni po zakażeniu. U kobiet może pojawić się zapalenie szyjki macicy, co objawia się bólem przy oddawaniu moczu i wydzielaniem ropy wraz z moczem. U mężczyzn pojawia się ból i wydzielina przy oddawaniu moczu. Oprócz tego występuje ból jąder z obrzękiem. Czasami może nawet dojść do zapalenia najądrza. Chlamydia może również powodować ból odbytnicy i krwawienie z odbytu, jeśli do zakażenie doszło poprzez stosunek analny. Czy chlamydiozę da się wyleczyć? Chlamydioza jest uleczalna w przeciwieństwie do niektórych infekcji przenoszonych drogą płciową. Zanim podjęte zostanie leczenie należy wykonać diagnostykę, która jest skomplikowana. Trudność postawienia trafnej diagnozy polega na tym, że choroba ta na początku nie daje objawów. Celem zdiagnozowania chlamydii należy pobrać poranną pierwszą próbkę moczu w przypadku mężczyzny. Natomiast u kobiety należy pobrać wymaz z przedsionka pochwy. Jeśli do zakażenia doszło przez gardło lub odbyt pobiera się próbkę z gardła lub odbytu. Chlamydiozę leczy się zażywając antybiotyki np. doksycyklinę. Niestety im później jest zdiagnozowana infekcja tym większa szansa na powikłania, które są groźne. Co robić po wykryciu chlamydii?W momencie, kiedy zostanie u Ciebie wykryta chlamydia KONIECZNIE powstrzymaj się od kontaktów seksualnych niezależnie od tego, czy stosujesz prezerwatywy czy nie. Dotyczy to również okresu 7 dni po zakończeniu leczenia. Jeśli wykryto u ciebie chlamydię to twój partner lub partnerka również musi przebadać się. Chlamydioza – Powikłania Późno zdiagnozowana chlamydioza może prowadzić do bardzo poważnych powikłań takich, jak: zapalenie cewki moczowej, stawów, gardzieli, astmę, zmiany w układzie nerwowym czy spadek odporności. Chlamydioza w ciążyKobieta w ciąży zakażona chlamydią z bardzo dużym prawdopodobieństwem wywoła zakażenie u dziecka podczas porodu. Ryzyko takiego zjawiska to prawie 70%. W związku z tym noworodek może zachorować na zapalenie płuc, zapalenie gałki ocznej lub spojówek. Może być to bardzo niebezpieczne, ponieważ noworodek nie ma wykształconego układu odpronościowego. Jak zapobiegać chlamydiozie?Profilaktyka chlamydiozy opiera się na ograniczeniu partnerów seksualnych i stosowaniu prezerwatyw podczas stosunku. Należy również powstrzymać się od współżycia, gdy podejrzewasz u siebie infekcję. Jeśli współżyjesz z wieloma partnerami pamiętaj o wykonywaniu regularnych badań przesiewowych. Kobiety powinny unikać częstego płukania pochwy, ponieważ zmniejsza to ilość bakterii, co powoduje większe ryzyko infekcji chcesz zostać pacjentem naszej przychodni wypełnij deklarację wyboru lekarza, a następnie przynieś ją do nas. Zdrowie kota jest dla każdego kochającego i odpowiedzialnego opiekuna czymś naprawdę bardzo ważnym. Trzeba je traktować jako priorytet i robić wszystko, by problemy zdrowotne u mruczka rozwiązywać jak najszybciej, a najlepiej w ogóle zapobiegać ich powstawaniu. Jedną z bardzo groźnych chorób jest chlamydioza u kota. Czym jest i jak sobie z nią radzić? Przeczytaj! Opieka nad kotem to przyjemność i można z niej czerpać naprawdę wiele satysfakcji. Nie wolno jednak zapominać też o tym, że to też bardzo duży obowiązek. Twój kot polega na Tobie i liczy na to, że dostarczysz mu wszystkiego, co jest potrzebne do życia. Zwłaszcza jeśli postanowiłeś, że Twój kot będzie zwierzakiem niewychodzącym. A przecież to właśnie takie są najbezpieczniejsze. Oczywiście, są sytuacje, w których koty wychodzące doskonale sobie radzą, jednak mieszkańcy miast, zwłaszcza tych dużych, wiedzą, że najbezpieczniejszy kot to ten, który zostaje w czterech ścianach – i to odpowiednio strzeżonych! Każdy kot, nawet ten najbardziej zadbany, może zapaść na jakąś chorobę. A jedną z tych, które posiadają bardzo niekorzystne konsekwencje, jest chlamydioza. Co warto wiedzieć o tej chorobie? Czytaj dalej! Chlamydioza u kota – przyczyny Chlamydioza u kotów, zwłaszcza jeśli nie jest leczona i została zbagatelizowana, może doprowadzić nawet do śmierci czworonoga. Jednak skąd bierze się ta choroba? W tym przypadku potrzebny jest bezpośredni kontakt z zakażonym zwierzęciem. Dzieje się tak, ponieważ bakteria Chlamydophila felis wywołująca zakażenie, nie jest w stanie przeżyć w środowisku zewnętrznym. Dodatkowo jej spore rozmiary nie pozwalają na przenoszenie się drogą powietrzną. Przekazanie patogenu, jest więc możliwe jedynie poprzez kontakt bezpośredni zwierząt. To właśnie dlatego tak ważne jest, by dokładnie przebadać każdego kota, którego w porywie serca zdecydowałeś się przygarnąć do domu prosto z ulicy. Jeśli masz inne zwierzaki w domu – mieszkają z Tobą już inne koty – bardzo ważne jest to, by nowo przygarnięty mruczek przeszedł odpowiednio długą kwarantannę, w czasie której dodatkowo wykonane będą niezbędne badania diagnostyczne. A jeśli kot okaże się chory, najbezpieczniej jest go izolować od reszty zwierząt do czasu powrotu do zdrowia. W innym wypadku choroba bardzo szybko może się rozprzestrzenić, atakując pozostałe zwierzęta. W jaki sposób rozprzestrzenia się chlamydioza? Chlamydioza rozprzestrzenia się na inne koty poprzez przeniesienie wydzielin z worka spojówkowego. Nie jest to trudne wśród zwierząt żyjących w skupiskach, korzystających ze wspólnych misek, czy legowisk. Z tego też powodu najbardziej narażone są koty wolno bytujące, ale również żyjące w schroniskach, czy przebywające w hotelach dla zwierząt. Należy mieć również na uwadze hodowle i wystawy – nawet tutaj przy braku ostrożności może dojść do rozprzestrzenienia się choroby. Szczególnie uważaj zwłaszcza na wszelkiego rodzaju pseudohodowle. W większości z nich dobro zwierząt nie ma najmniejszego znaczenia, liczy się tylko jak najszybszy i jak największy zysk. Nie wspieraj pseudohodowli pieniędzmi, nie kupuj zwierząt z takiego źródła, bo w ten sposób przyczyniasz się do zwiększenia cierpienia zwierząt. W dodatku możesz nabyć zwierzę bardzo chore – w tym też obarczone poważnymi wadami genetycznymi czy zarażone właśnie chlamydiozą. Chlamydioza statystycznie najczęściej dotyka koty młode. Nie znaczy to jednak, że u starszych nie może się pojawić. Kocięta i koty bardzo młode są bardziej narażone, bo ich układ odpornościowy nie jest jeszcze w pełni ukształtowany. Chlamydioza też częściej dotyka zwierzęta rasowe. Może to jednak wynikać z faktu ich częstego badania i wystawiania diagnoz. Chlamydioza u kota – objawy Wiesz już, czym jest chlamydioza u kota. Objawy to kolejna kwestia, nad którą należy się pochylić. Zwłaszcza że w początkowej fazie naprawdę bardzo łatwo je zignorować. Podstawowym sygnałem, że coś może być nie w porządku, jest bowiem zapalenie spojówek. Tu warto wprowadzić pewne rozróżnienie. Nie każde zapalenie spojówek u kota to chlamydioza. Jednak każdy przypadek chlamydiozy objawia się właśnie poprzez zapalenie spojówek. Szacuje się, że spora część stanów zapalnych spojówek pojawia się właśnie na tle Chlamydophila. Sprawdź także: Zapalenie spojówek u kota – jak sobie z nim poradzić? Warto też wiedzieć, że gatunków tej bakterii jest naprawdę wiele, niektóre z nich wpływają na organizm kota, inne nie są dla niego groźne. Nie istnieją jednak wiarygodne badania, które mogłyby stwierdzić z całą pewnością, że bakterie, które powodują chlamydiozę u kotów, mogą zarazić też człowieka. Nadal jednak o wiele lepiej i bezpieczniej dla Ciebie, Twojego kota i całego Twojego domu, będzie podjęcie walki z chlamydiozą, gdy tylko się pojawi. Jeśli nie będzie ona leczona, w skrajnych przypadkach może doprowadzić także do śmierci. Sam też możesz zarazić się chlamydiozą – choroba nie jest uważana za zoonotyczną, jednak istnieją gatunki tej bakterii, które mogą zaatakować po prostu ludzi i to właśnie w organizmie ludzkim mogą się właściwie rozwijać. Warto też dodać, że u ludzi diagnozowane są inne gatunki Chlamydophila, a objawy też są różne i nie zawsze dotyczą oczu. Jak może wyglądać przebieg choroby u kota? Objawy chlamydiozy kotów początkowo mogą być obserwowane tylko jednostronnie, natomiast już po kilku dniach wyraźnie zaznacza się obustronne zapalenie spojówek. Z worków spojówkowych przez cały okres choroby wypływa patologiczna wydzielina. Na samym początku z reguły będzie przejrzysta i możesz mieć wrażenie, że kot roni łzy. Z biegiem czasu jednak wydzielina może się zmieniać. Przejdzie wtedy z przejrzystej, w ropną, mętną i śluzowatą. Wraz z upływem czasu spojówki kota będą zmieniać kolor na coraz bardziej ciemny i czerwony. Będzie on też przymykał oko, w końcu z bólu może nie być w stanie nawet uchylić powieki. To może Ci przypominać uszkodzenie mechaniczne – tak, jakby kot zranił się i uderzył podczas zabawy. Mruczek dotknięty chlamydiozą może też zacząć cierpieć na brak apetytu, stać się coraz bardziej apatyczny, stracić energię i chęć do zabawy. Wśród objawów wyróżnia się także katar (choć jest on rzadkością w przypadku tej choroby), kaszel oraz gorączkę. Jeśli zauważasz, że z oczami Twojego kota jest coś nie tak – zgłoś się do lekarza weterynarii. Kot może też zacząć uciekać, bać się kontaktu czy być nawet agresywnym, gdy będziesz chciał dotknąć jego oka. Wszystko dlatego, że cierpi – czuje duży ból i nie chce, by dotyk go potęgował. Jeśli Twój mruczący pieszczoch wcale nie chce być głaskanym, przymyka oko, a przy tym miał szansę spotkać się z innymi kotami, to wszystko może świadczyć o tym, że rozwinęła się u niego właśnie chlamydioza. Im szybciej zabierzesz go do lekarza weterynarii, tym lepiej dla niego. Wtedy pojawia się większa szansa, że zwierzak szybko wróci do pełni zdrowia. Chlamydioza u kota – sposoby zakażenia i profilaktyka Chlamydioza najczęściej atakuje koty będące w skupiskach – zwierzęta wolnożyjące, które szukają schronienia na przykład na działkach, gdzie mają swoje domki zostawione tam przez dobrych ludzi. Dodatkowo zapadają na nią także koty rasowe na wystawach czy w hodowlach, a także te mruczki, które wychodzą na zewnątrz – nawet na spacerach na smyczy. Wpływają na to spotkania z innymi kotami. Nawet Twój niewychodzący, mruczący przyjaciel, nie jest do końca bezpieczny. Zwłaszcza jeśli przyprowadziłeś do domu drugiego kota – ze schroniska, fundacji czy prosto z ulicy. Fundacje i schroniska robią naprawdę wiele dla dobra kotów. Jednak mają pod swoją opieką dużo zwierząt, a ludzi, środków i możliwości, jest z reguły mniej niż potrzeba. Dlatego jeśli weźmiesz ze schroniska kota, który okaże się chory, nie denerwuj się na pracowników i wolontariuszy. Oni dokładają naprawdę wszelkich starań, by wszystkie zwierzaki, które przeznaczone są do adopcji, były całkowicie zdrowe. Zobacz również: Gorączka u kota. Jaka jest prawidłowa temperatura ciała kota? Chlamydioza może rozwinąć się też u kotów rasowych, które biorą udział w rozmaitych pokazach i wystawach. W takim skupisku wystarczy tylko jeden chory zwierzak, by choroba zaczęła się rozprzestrzeniać, jeśli inne koty są nieszczepione. A zarażony mruczek w końcu wróci z wystawy do domu. Tam może zacząć zarażać inne koty, które znajdują się w hodowli. Dlatego chlamydioza jest tak groźnym zjawiskiem. Jeden chory zwierzak może rozprzestrzenić chorobę w bardzo szybki sposób. Najpowszechniejszym sposobem zarażenia się jest kontakt zwierzęcia z wydzieliną z worka spojówkowego chorego kota. Taki mruczek przekazuje drobnoustroje wraz z wydzieliną worka spojówkowego, a przy tym też zaraża inne zwierzęta przez okres około dwóch miesięcy. W tak długim czasie kot jest w stanie przekazać naprawdę sporo patogenów i tym samym przyczynić się do masowych zachorowań. Chlamydioza – jak przeciwdziałać? Chlamydia może wywoływać przewlekłe infekcje. Nawet po zakończonej terapii jest możliwy jej powrót w różnych etapach życia kota – najczęściej w momencie osłabienia organizmu lub w okresie ciąży. Około dziesięciu procent kociej populacji to nosiciele chlamydii. Jeśli jednak nie występują żadne objawy – nie występuje zapalenie spojówek – raczej nie będą one zarażać innych. Najczęściej zapadają na nią koty młode, w tym całkiem małe kocięta i koty rasowe, a także kotki ciężarne. Na chlamydiozę mogą chorować też mruczki, które walczą z inną chorobą. Mają one obniżony poziom odporności, czy zmagają się z niedożywieniem, które jest przecież bardzo groźne w przypadku kotów. Na chlamydiozę są też bardziej narażone te zwierzęta, które są zestresowane. Stres bowiem bardzo źle wpływa na odporność. Profilaktyka w przypadku chlamydii w zasadzie nie należy do najtrudniejszych. Bakteria jest bardzo wrażliwa na różnego rodzaju warunki środowiskowe, dlatego zachowywanie podstawowych zasad higieny może być niezwykle pomocne. Pamiętaj, aby szczepić swojego kota, regularnie sprzątać kuwetę i zadbać o to, by mógł załatwiać się w jak najlepszych warunkach. Wszystkie nowe mruczki w Twoim domu, też powinny przejść okres kwarantanny. Jeśli chcesz zadbać o stan zdrowia kota, musisz zwrócić uwagę także na to, by nie był on zestresowany. W przypadku przeprowadzki to może być naprawdę trudne. Dlatego warto sięgnąć po ewaporyzator adapcyjny dla kota marki Dr Seidel. Ważne jest również to, aby zapewnić kotu odpowiednią przestrzeń do życia i właściwe pożywienie. Jeśli Twój mruczek z kolei często zmaga się z zapaleniem spojówek, należy udać się do lekarza. W celu pielęgnacji i oczyszczania okolicy oczu u zdrowego kota, możesz również sięgnąć po płyn do oczu dla psów i kotów marki Francodex. Sprawdź ofertę naszego sklepu! Pomożemy Ci zadbać o zdrowie Twojego kota. Chlamydioza u kota – leczenie Jeśli już chlamydioza u kota się pojawi, leczenie jest naprawdę bardzo ważne. Nie należy też do najłatwiejszych. Może potrwać od kilku tygodni do nawet kilku miesięcy. Nie staraj się leczyć kota samodzielnie, bez wsparcia lekarza. W ten sposób możesz tylko zaszkodzić Twojemu zwierzakowi. To właśnie lekarz weterynarii ma wiedzę, narzędzia diagnostyczne i doświadczenie, które pozwalają mu na stwierdzenie choroby i zaproponowanie odpowiedniego sposobu leczenia Twojego zwierzaka. Choć leczenie może trwać przez dłuższy czas – warto słuchać rad lekarza weterynarii i postępować zgodnie z jego zaleceniami. W ten sposób Twój mruczek ma największe szanse na powrót do pełni zdrowia i odzyskanie radości życia. Chlamydioza u kota – podsumowanie Chlamydioza u kota to choroba, która powodowana jest przez Chlamydophila felis. Podstawowym jej objawem jest zapalenie spojówek. Z biegiem czasu choroba postępuje, spojówki są w coraz gorszej kondycji, co sprawia zwierzęciu ból i dyskomfort. Mruczek może mieć je całkiem przymknięte i sklejone wydzieliną. Choroba przenosi się poprzez kontakt z innym zarażonym kotem, dlatego bardzo często rozprzestrzenia się wśród zwierząt rasowych podczas wystaw. Może roznosić się też w każdym innym skupisku kotów. Żeby zapobiec chorobie, stosuj się do zasad higieny i jeśli masz koty zdrowe i chore, zadbaj o to, aby nie przenieść wydzieliny z zarażonych zwierząt. W pierwszej kolejności skup się na zdrowych mruczkach. Stosuj też odzież ochronną i myj dłonie. Na pierwszym miejscu powinno być także szczepienie. Leczenie jest możliwe, jednak może potrwać nawet kilka miesięcy. Dlatego o wiele lepiej zająć się odpowiednią profilaktyką. Czy miałeś jakąś styczność z chlamydiozą? Podziel się z nami swoją historią!

chlamydioza to choroba powodowana przez bakterie